پدر واکسن ایران، درگذشت
دکتر “حسین میرشمسی ” معروف به “پدر واکسن ایران “ و از چهره های ماندگار کشور در سن 92 سالگی شامگاه دیروز ،شنبه به دیار باقی شتافت .
رییس انیستیتو پژوهش واکسن و سرم سازی رازی با اعلام این خبر گفت : پدر واکسن ایران که در اصفهان متولد شده بود به علت کهولت سن امروز در منزل شخصی خود در تهران جان به جان آفرین تسلیم کرد.
دکتر محمد حسین دلیمی افزود: وی بنیانگذار تولید واکسن به خصوص واکسن های انسانی در این موسسه بوده است .
وی تصریح کرد : مرحوم دکتر میر شمسی در طول حیات پر برکت خود دهها مقاله و تحقیق در زمینه واکسن بویژه واکسیناسیون اطفال در داخل و خارج از کشور ارائه داده است .
این محقق برجسته با وجود بازنشستگی و کهولت سن همچنان با این انیستیتو و انیستیتوهای علمی جهان و سازمان بهداشت جهانی همکاری دانشی و پژوهشی خود را قطع نکرد.
وی گفت : از این استاد که عضو فرهنگستان علوم پزشکی بوده ، مقالات و کتب متعددی در زمینه واکسن منتشر شده که چراغ راه محققان خواهد بود.
وی اظهار داشت زمان تشییع و خاکسپاری این محقق برجسته متعاقبا اعلام خواهد شد.
دکتر حسین میرشمسی، فرزند مرحوم سید محمد در سال ۱۲۹۳ در اصفهان متولد شد. پس از دریافت مدرک دیپلم در سال ۱۳۱۴ تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران آغاز نمود. ایشان پس از اخذ مدرک دکترا در سال ۱۳۲۰ به عنوان کارمند فنی در موسسه سرم و واکسن سازی رازی در حصارک به خدمت پرداخت .
پس از طی ۹ سال در این موسسه با عناوین کارمند فنی، کارورز و دستیار آزمایشگاه، در سال ۱۳۲۹ برای کسب تخصص عازم کشور فرانسه شد. دکتر حسین میرشمسی در سال تحصیلی ۱۹۵۱ – ۱۹۵۰ در انستیتو پاستور پاریس پس از طی دوره میکرب شناسی و ایمنی شناسی، دیپلم این رشته را دریافت نمود. سپس، در همین سال در دانشکده دامپزشکی آلفرد وابسته به دانشگاه پاریس به عنوان دانشجوی اکسترن ثبت نام نمود و پس از طی دوره و شرکت در امتحانات نهایی آن دانشکده، مدرک دیپلم دکترای دامپزشکی دانشگاه پاریس را اخذ نمود.
ایشان به مدت ۴ ماه در سه موسسه در آمریکا دوره هایی را در زمینه تهیه واکسن های میکربی و توکسوئیدها گذراند و پس از مراجعت به ایران به عنوان رئیس بخش به تولید واکسن های باکتریایی (توکسوئیدها) و سرمهای درمانی به خدمت خود در موسسه رازی ادامه داد. در سال ۱۳۳۴ پست معاونت فنی موسسه و مسئول واحد تولید مواد زیستی مصرف پزشکی موسسه رازی را احراز نمود.
در سال ۱۳۳۹ (۱۹۶۰) پس از آنکه تولید واکسن های ضد دیفتری، کزاز و سیاه سرفه به مرز تولید انبوه رسیده بود و با توجه به علاقه شخصی وی به پژوهش در زمینه ویروسها، برای استفاده از دو بورس در کشور آمریکا عازم این کشور شد. در طی یک سال اول با استفاده از بورس موسسه بهداشت آمریکا و در چهار ماه بعد با استفاده از بورس سازمان خواربار و کشاورزی جهانی (F.A.O) به فراگیری علوم جدید در زمینه ویروس شناسی پرداخت. از اولین روزهای سال ۱۹۶۰ تا سال ۱۹۶۱ در واحد ویروسشناسی موسسه بهداشت ایالت نیویورک به فراگیری ویروسشناسی ادامه داد و از آن پس، به مدت ۴ ماه در موسسه Medical Research Council لندن در یک برنامه پژوهشی ویروسشناسی شرکت جسته و سپس به ایران مراجعت نمود.
پس از مراجعت به وطن، فعالیتهای وسیعی را در زمینه پژوهشهای ویروس شناسی انجام داد و در اوایل تیرماه ۱۳۴۶ (۱۹۶۷) به منظور ادامه تحقیقات خود و همچنین تهیه مقدمات تولید واکسن ضد سرخک، با استفاده از بورس پژوهشی از طرف سازمان جهانی بهداشت دوره ای ۹ ماهه را در دانشکده پزشکی دانشگاه بایلور در شهر هوستون آمریکا گذراند. ایشان سپس ۳ ماه دیگر در دانشگاه توکیو و موسسه واکسن سازی شیبا کارآموزی نمود.
از اواسط سال۱۳۴۸ به تولید واکسن ضد سرخک در موسسه رازی پرداخت و از سال ۱۳۵۲ پژوهش در زمینه تولید واکسن ضد فلج اطفال را نیز آغاز نمود، بطوریکه تولید انبوه این واکسن نیز به فهرست واکسنهای تهیه شده در این موسسه افزوده شد. آقای دکتر میرشمسی در ادامه خدمت خود، در سالهای ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ به تولید دو واکسن جدید ضد اوریون و ضد سرخجه نیز در این موسسه توفیق یافت. ایشان در طول مدت فعالیت های علمی – پژوهشی خود بارها به عنوان نماینده و مشاور سازمان جهانی بهداشت مسئولیت مشاوره یا راه اندازی را در مراکز تولید واکسن کشورهای مختلف عهده دار بوده است. در سال ۱۹۶۲ به نمایندگی از طرف سازمان جهانی بهداشت، مرکز تولید واکسن کشور اردن را تاسیس نمود.
همچنین از سال ۱۹۸۰ تاکنون در انستیتو پاستور کشور تونس به عنوان مشاور و کارشناس سازمان بهداشت جهان همکاری داشته و از سال ۱۹۷۰ تاکنون نیز به عنوان نماینده سازمان جهانی بهداشت در منطقه خاورمیانه و خاور نزدیک در کمیته استانداردهای بیولوژیک وابسته به این سازمان فعالیت نموده است. ایشان همچنین در سالهای پیش از انقلاب به عضویت آکادمی علوم نیویورک و مجمع بینالمللی زیستشاسان درآمدهاند. در سال ۱۹۸۴ از طرف یونیسف برای بررسی مشکلات موسسه واکسن سازی کشور کرهشمالی واقع در پیونگ یانگ، ماموریت یافت. این طرح به وسیله ایشان در کشور طراحی گردید و سپس توسط یونیسف به اجرا درآمد.
آقای دکتر میرشمسی طی ۵۷ سال خدمت صادقانه خود در موسسه رازی به دفعات در کنفرانسهای علمی و فنی در نقاط مختلف جهان شرکت نموده و تنها بین سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۹۱ بالغ بر ۱۲ مقاله علمی و تخصصی به زبانهای فرانسه یا انگلیسی با دستیاری همکاران خود در مجلات بینالمللی یا در آرشیو انستیتو رازی منتشر نموده اند. ضمناٌ تعداد ۱۷ مقاله ایشان در مجلات داخلی به چاپ رسیده و ۸ مقاله را نیز در کنفرانسهای داخل ارائه نمودهاند. آقای دکتر میرشمسی در طی هفت سال به عنوان استاد مدعو در دانشکده پزشکی، دامپزشکی و کشاورزی دانشگاه تهران به امر آموزش ویروسشناسی نیز اشتغال داشته است.
از سه عنوان کتاب تالیف شده توسط ایشان، کتاب "ویروس شناسی عمومی"، در سال ۱۳۴۸ و "اصول ایمنیشناسی" ، در سال ۱۳۵۲ به عنوان بهترین تالیف سال انتشار خود معرفی شدند. ضمناٌ کتابی نیز با عنوان "پیشگیری و درمان با واکسن و سرم" ، از سوی ایشان تالیف شده که ویرایش سوم آن در سال ۱۳۷۵ به چاپ رسیده است. در سال ۱۳۷۴ پس از ۵۴ سال خدمت صادقانه در زمینههای علمی – پژوهشی ، لوح تقدیر و نشان درجه اول پژوهشی توسط مقام محترم ریاست جمهوری به ایشان اعطا گردید.
آقای دکتر میرشمسی در طی سالهای اخیر به دفعات در جشنواره خوارزمی شرکت و جوایزی اخذ نمود، از جمله: سال ۱۳۷۰: به عنوان همکار طرح پژوهشی "تهیه واکسن جدید ضد اوریون با ویروس تعدیل حدت یافته محلی"، برنده جایزه دوم پژوهش.
▪ سال ۱۳۷۳: به عنوان مجری طرح پژوهشی "ایمن سازی به ضد دو عفونت دیفتری و کزاز با توکسوئیدهای مایع ضد این دو عفونت از راه خورانیدن واکسن"، برنده جایزه اول پژوهش.
▪ سال ۱۳۷۴: به عنوان همکار طرح پژوهشی "تهیه آنتی ژن سرخجه جهت آزمایشگاههای تشخیص طبی"، برنده جایزه دوم پژوهش.
آقای دکتر میر شمسی از سال ۱۳۷۵ نیز به عنوان داور در جلسات بررسی طرحهای جشنواره خوارزمی شرکت مینماید.
با توجه به تصویب ماده واحد مصوب شورایعالی انقلاب فرهنگی به دلیل نیاز به خدمات ایشان، زمان بازنشستگی آقای دکتر میرشمسی بارها به تعویق افتاده بود.
▪ گاهشمار زندگی علمی استاد:
ـ ۱۲۹۳: تولد در شهر اصفهان
ـ ۱۳۱۴: اخذ مدرک دیپلم از دبیرستان سعدی اصفهان
ـ ۱۳۲۰: دریافت مدرک دکترای دامپزشکی از دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
ـ ۱۳۲۰: آغاز خدمت در موسسه سرم و واکسن سازی رازی
ـ ۱۳۳۰: اخذ مدرک دوره میکربشناسی و ایمنی شناسی از انستیتوپاستور پاریس
ـ ۱۳۳۱: اخذ مدرک دکترای دامپزشکی از دانشگاه پاریس
ـ ۱۳۳۲-۱۳۳۱: کارآموزی پژوهش در سه انستیتوی آمریکایی در شهرهای بوستون، آلبانی (نیویورک) و لنسینگ (میشیگان)
ـ ۱۳۳۴ تاکنون: احراز پست معاونت فنی و مسئول پژوهش و مسئول واحد تولید واکسنهای مصرف پزشکی انستیتو رازی
ـ ۱۳۳۴: تاسیس و راه اندازی آزمایشگاه واکسن سازی کشور اردن به دعوت سازمان بهداشت جهانی
ـ (۱۹۶۱) ۱۳۴۰: اخذ مدرک ویروس شناسی از موسسه بهداشت ایالت نیویورک آمریکا
ـ (۱۹۶۱) ۱۳۴۰: اخذ مدرک دوره ویروس شناسی از لندن
ـ (۱۹۶۲) ۱۳۴۱: تاسیس مرکز واکسن سازی کشور اردن
ـ ۱۳۴۲: همکاری با موسسه واکسن سازی پیونگ یانک (کره شمالی) به عنوان مشاور یونیسف
ـ ۱۳۴۴-۱۳۴۲: استاد مدعو تدریس ویروس شناسی عمومی در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
ـ (۱۹۶۷) ۱۳۴۶: طی دوره تهیه واکسن ضد سرخک در دانشگاه بایلور آمریکا
ـ ۱۳۴۷-۱۳۴۶: استاد مدعو تدریس ویروس شناسی عمومی در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران
ـ (۱۹۶۸) ۱۳۴۷: طی دوره واکسن سازی در دانشگاه توکیو
ـ ۱۳۴۸: آغاز تولید واکسن سرخک در ایران
ـ ۱۳۴۸: کسب جایزه بهترین کتاب سال برای کتاب "ویروس شناسی عمومی"
ـ ۱۳۴۹-۱۳۴۸: استاد مدعو تدریس ویروسشناسی عمومی در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران
(۱۹۷۰) ۱۳۴۶: عضویت در سازمان جهانی بهداشت به عنوان نماینده منطقه خاورمیانه و خاور نزدیک در کمیته استانداردهای بیولوژیک
ـ ۱۳۵۰: دریافت حکم استاد ویروس شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مصوب هیات امنای این دانشگاه از ریاست دانشکده پزشکی دانشگاه تهران
ـ ۱۳۵۲: آغاز پژوهش در زمینه تولید واکسن ضد فلج اطفال
ـ ۱۳۵۲: کسب جایزه کتاب سال برای کتاب "اصول ایمنیشناسی"
ـ ۱۳۵۵: آغاز تولید واکسن ضد فلج اطفال در ایران
ـ (۱۹۸۰) ۱۳۵۹ تاکنون: آغاز خدمت در انستیتو پاستور تونس به عنوان مشاور و کارشناس سازمان بهداشت جهانی
ـ (۱۹۸۴) ۱۳۶۳: ارائه طرح بررسی مشکلات موسسه واکسنسازی کشور کرهشمالی به عنوان مشاور یونیسف
ـ ۱۳۶۵: آغاز تولید واکسن ضد اوریون در ایران
ـ ۱۳۶۶: آغاز تولید واکسن ضد سرخجه در ایران
ـ ۱۳۶۸: کسب جایزه به مناسبت پنجاه سال خدمات پژوهشی و علمی از طرف مقام ریاست جمهوری و وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کشاورزی و معاونت ریاست جمهوری و ریاست سازمان امور استخدامی کشور
ـ ۱۳۶۹: عضویت پیوسته در فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران
ـ (۱۹۹۱) ۱۳۷۰: راه اندازی و تولید واکسن ضد سرخک در انستیتو پاستور تونس
ـ ۱۳۶۹: عضویت پیوسته در فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران
ـ ۱۳۷۰: دریافت جایزه دوم پژوهش جشنواره خوارزمی
ـ (۱۹۹۲) ۱۳۷۱: عضویت در فرهنگستان علوم جهان سوم در ایتالیا
ـ ۱۳۷۳: دریافت جایزه اول پژوهش جشنواره خوارزمی
ـ ۱۳۷۴: دریافت لوح تقدیر و نشان درجه اول پژوهش
ـ ۱۳۷۴: دریافت جایزه درجه دوم پژوهش جشنواره خوارزمی
ـ ۱۳۷۵: آغاز همکاری با جشنواره خوارزمی به عنوان داور
یادش گرامی باد.
پاسخ دهید
برای ارسال دیدکاه باید وارد شوید .. برای ورود اینجا را کلیک کنید